Een jarenlang dienstverband en nooit ziek geweest, maar dan een ongeval waardoor je arbeidsongeschikt raakt: dit gebeurde Henk die ruim 20 jaar in loondienst was als vrachtwagenchauffeur. Tijdens een uitje met zijn gezin overkwam hem een ernstig verkeersongeval, waarbij hij zodanig letsel opliep dat het werk als vrachtwagenchauffeur niet meer mogelijk bleek.  

Re-integratieverplichting

Hoe ver reikt de re-integratieverplichting van de werkgever (en werknemer) wanneer terugkeer in de eigen functie, zoals in de situatie van Henk, niet meer mogelijk is?  

Artikel 7:658a BW verplicht de werkgever – kort gezegd – om de arbeidsongeschikte werknemer te re-integreren. Deze re-integratieverplichting houdt onder meer in dat passende arbeid moet worden aangeboden (en geaccepteerd). Daarbij dient in ieder geval gekeken te worden naar het arbeidsverleden en de opleiding, maar uiteraard ook naar de beperkingen van de werknemer.  

De werkgever mag zich bij de zoektocht naar passende arbeid niet beperken tot bestaande functies binnen het bedrijf en werkverdeling. Zo nodig, moet de werkgever de functies, de arbeidsverdeling of de arbeidsorganisatie aanpassen.  

In beginsel blijft de werkgever gehouden het loon van de werknemer gedurende twee ziektejaren door te betalen. Het niet-nakomen van de re-integratieverplichting kan ertoe leiden dat door het UWV aan de werkgever een loonsanctie wordt opgelegd. De loondoorbetalingsverplichting kan in dat geval met maximaal 52 weken worden verlengd en is erop gericht de werkgever te stimuleren ten aanzien van de re-integratie.  

Bij de beoordeling van de vraag of werkgever en werknemer zich voldoende hebben ingespannen, wordt gekeken naar de ‘Regeling beoordelingskader poortwachter’. Volgens deze beleidsregels staat het behaalde resultaat voorop, waarbij gekeken zal worden naar hetgeen door de werkgever en werknemer is ondernomen. Zo mag een actieve houding worden verwacht van een werkgever zodat er geen re-integratiekansen verloren gaan (zie ook: ECLI:NL:RBHAA:2010:BN7652).  

Arbeidsdeskundige begeleiding

Als Amsterdamse letselschadeadvocaat kom ik regelmatig problemen tussen werkgevers en werknemers tegen in verband met de re-integratieverplichting. Slachtoffers van ongevallen hebben niet alleen te maken met revalidatie, maar ook re-integratie speelt een belangrijke rol na een ingrijpend ongeval. Zeker als sprake is van langdurige arbeidsongeschiktheid kan dit (helaas) leiden tot conflicten met de werkgever over de re-integratie en het aanbieden van passende arbeid.  

Inschakeling van een arbeidsdeskundige kan in dergelijke gevallen uitkomst bieden. Zo kan een arbeidsdeskundige slachtoffers begeleiden en een belangrijke bijdrage leveren aan gesprekken met de werkgever en bedrijfsarts.  

Ook in de zaak van Henk, waar sprake was van aangepaste arbeidsmogelijkheden, is gekozen voor inschakeling van een arbeidsdeskundige. Vanaf het moment dat duidelijk werd dat terugkeer in het eigen werk niet mogelijk was, is in overleg met de verzekeraar gekozen voor arbeidsdeskundige begeleiding. Inmiddels is Henk gestart met passend werk in het bedrijf waar hij al jaren met plezier werkt. Ik ben dan ook een groot voorstander van vroegtijdige inschakeling van een arbeidsdeskundige, omdat dit de kans op een succesvolle re-integratie vergroot.    

Amsterdam, 27 juni 2019 

Heeft u vragen over dit blog, dan kunt u contact opnemen met de auteur, Aurélie van Dijk.